Kiedy jako
nastolatka byłam na spacerze z psem ze stowarzyszenia znalazłam w
parku, na ziemi małego nie potrafiącego latać ptaszka. Myśląc,
że ratuję mu życie zabrałam go ze sobą do gabinetu. Usłyszałam
wtedy, że najlepiej byłoby odnieść go na miejsce. Ale jak to?
Małe, bezbronne pisklę? A koty? A psy? A co on będzie tam jadł?
Zanim lekarz zdążył mi odpowiedzieć na te pytania, ptaszek padł.
Może rzeczywiście był słaby. A może, co bardziej prawdopodobne,
jego serduszko nie wytrzymało stresu na jaki naraziłam go biorąc
na ręce.
Pracując w
klinice niemal codziennie odbieram telefon z pytaniem co zrobić ze
znalezionym ptakiem. Teraz wiem, że najlepsza odpowiedź to –
zostawić go w spokoju. O ile oczywiście nie jest ranny. W wyniku
ewolucji ptaki nauczyły się, że jeżeli młode opuszczą gniazdo
więcej z nich przeżyje. Większość ptaków, które po wykluciu
się są łyse, pozostaje w gnieździe aż osiągnie wiek tzw.
podlota. Młode rozchodzą się wtedy w różne strony, a ptasi
rodzice latając od jednego do drugiego opiekują się nimi, karmią
je i porozumiewają się z nimi głosem.
Ludzie znajdując
tak małe stworzonko, kierują się jak ja dawniej, chęcią pomocy.
Nie mają jednak świadomości, że człowiek nie jest w stanie
wychować ptaka tak jakby zrobili to jego rodzice. Samo wykarmienie
zajmuje już mnóstwo czasu. Wykarmiliśmy ręcznie papugę z hodowli
mojego czasu, więc wiem jak to wygląda. A z dzikim ptakiem jest
zupełnie inaczej. Nawet jeżeli uda się go wykarmić, to w końcu
trzeba będzie wypuścić go na wolność, na której prawdopodobnie
sobie nie poradzi. Nie będzie na to przygotowany. Takie maluchy albo
ze względów humanitarnych się usypia, albo wypuszcza na wolność,
a bez rodziców obok ich szansa na przeżycie drastycznie spada.
Jeżeli nawet ktoś podejmie próbę wykarmienia to nie zawsze się
to udaje. Ptaki są zwierzętami trudnymi do diagnozowania i
leczenia. Wymagają lekarzy, którzy specjalizują się w ich
leczeniu. Nie łudźmy się więc, że lekarz będzie na przykład
składał połamane skrzydło gołębia, najczęściej skróci tylko
jego cierpienie.
To co możemy
zrobić widząc podlota to rozejrzeć się czy miejsce w
którym się znajduje jest bezpieczne, jeżeli nie - możemy go przenieść odrobinę dalej. Jeśli takie pisklę znajduje się w
naszym ogrodzie, a mamy kota, który wychodzi możemy go przetrzymać
w domu do czasu aż pisklę dorośnie. Nigdy nie zabierajmy ZDROWEGO podlota! Dla uspokojenia sumienia i upewnienia się, że podlot jest na pewno bezpieczny możemy poobserwować go z daleka. Jeśli rodzice są w pobliżu z pewnością zobaczymy jak przylatują go karmić. Porzucony podlot będzie nieustannie nawoływał rodziców, jeżeli przez dłuższy czas żadne z nich się wtedy nie pojawi to powód aby się zaniepokoić. Zdrowy, karmiony przez rodziców podlot będzie siedział cicho nawołując ich tylko od czasu do czasu.
Wiele osób nie ma świadomości, że zabierając podlota z jego naturalnego środowiska skazuje go na pewną śmierć. Udostępnij artykuł, aby uświadomić znajomych!
